Նկարագորթյուն

Սուրճը սովորաբար դասակարգվում է երկու հիմնական տեսակի՝ արաբիկա և ռոբուստա: Սակայն, կան նաև երկու լրացուցիչ, ավելի քիչ տարածված տեսակներ՝ Liberica և Excelsa: Այսպիսով, ընդհանուր առմամբ, կան չորս տեսակի սուրճի հատիկներ՝ արաբիկա, ռոբուստա, լիբերիկա և էքսելսա:

Բովանդակություն

1. Արաբիկա: Արաբիկայի հատիկները համարվում են ամենաորակյալ և ամենատարածված սուրճի հատիկները: Նրանք ունեն հարթ և բուրավետ համ, հաճախ քաղցրության և թթվայնության նոտաներով: Արաբիկա հատիկները աճեցվում են ավելի բարձր աշխարհագրական դիրքերում և հայտնի են իրենց բարդ համային փնջերով:
2. Ռոբուստա. Ռոբուստայի հատիկները հայտնի են իրենց ուժեղ և համարձակ համով: Նրանք ունեն ավելի բարձր կոֆեինի պարունակություն և ընդհանուր առմամբ ավելի դառն են իրենց համով, քան արաբիկաի հատիկները: Ռոբուստայի հատիկները հաճախ օգտագործվում են էսպրեսսոյի խառնուրդներում կամ թունդ, մուգ բոված սուրճ պատրաստելու համար:
3. Լիբերիկա. Լիբերիկայի հատիկները, ավելի քիչ տարածված են և աճեցվում են հիմնականում որոշակի շրջաններում, ինչպիսիք են Ֆիլիպինները և Մալայզիան: Նրանք ունեն հստակ և յուրահատուկ համային փունջ, որը հաճախ նկարագրվում է որպես ծխային կամ փայտային: Լիբերիկայի հատիկները չափսերով ավելի մեծ են՝ համեմատած սուրճի, այլ տեսակների, հատիկների հետ:
4. էքսելսա. էքսելսայի հատիկները ավելի քիչ տարածված սուրճի տեսակ է, որը հաճախ դասակարգվում է որպես Լիբերիկայի ենթատեսակ: էքսելսայի հատիկները ունեն յուրահատուկ համային փունջ՝ թխվածքային և մրգային նոտաներով: էքսելսա հատիկները հաճախ օգտագործվում են խառնուրդների մեջ՝ ընդհանուր համին բարդություն և խորություն հաղորդելու համար:

Ամփոփում

Սուրճի հատիկների յուրաքանչյուր տեսակ ունի իր առանձնահատկությունները և օգտագործվում է տարբեր նպատակների համար։ Այս տեսակները, իրենց առանձնահատկություններով, սուրճի սիրահարներին, ընձեռնում են լայն ընտրության հնարավորություն։